Monthly Archives: Temmuz 2008

Oysa bir damlası bile anlatmaya yeterdi, Sevgi gezegeninde yaşanan efsaneleri… Başaklara can veren yağmurlar yağarlardıYağarlardı,sevgi dolu,bereket dolu dört bir tarafa…

Düşlerimin yolculuğuGözlerinden ilham alarak başladıMesafeler küçüldü,dünya ufaldıUlaşılmaz yoktu artık bana..Başlı başına bir evrendim gözlerinden aldığım güçleOksijensiz doruklara çıkabildimKanatsız uçmayı öğrendimGözlerin hayatımı değiştirdiBilinmeyenler mesele değildi

Gözlerin dokunuyor kalbime ey cefakarÖyle uzun bir hicran sundunki hayatımaZehrini yudumluyor ruhum melankoliniLambalar sırılsıklam gönlümde sönmesin yarEllerin ab-ı hayat, gülüşün yar, sesin yarRüzgar mıdır, yağmur mu dumanlı bakışlarınİrkiliyor durmadan bedenim, hülya mıdırNeş’eme ızdırabın çektiği perdesin yarUmudumun maviye büründüğü yerde miMahulyam, … Okumaya devam et →

Çiçeğin rengi soldu, bitti şarkısı kuşun.Yol tenha, dal mecâlsiz, su durgun.Tabut yapılan tahta, ev ev taşınan odun.Bahar, ümit yerine, ey kış, içimde korkun! Allahım! kararmasa şu göğün…Dal senin, ağaç senin, döktüğünYapraklarla, mevsimlerle, gün gün.Geçip gidişi ömrün… Ziya Osman Saba

kimi zaman şiir kimi zaman ağıttın dilimde … Hazan YapraklarıYine batıyor güneş, Nemli gözlerinin elasında. Gökkuşağı gibi bakışların, Batıyor Akdeniz’in ufkunda. Eylül sarısı saçların, Hazan yaprakları gibi, Eser kalmadı, Hazeran gülünden. Renk verir akşam güneşi, Bir zeytin ağacının başucundan. Çatlak … Okumaya devam et →